ی ؟ گفت : خیلی دیر نیست . نگاهی به دور و برش انداخت و دختر عموی دوسالش را نشونم داد، گفت عروسی زهرا خانم بر می گردم . این حرف را که زد دلم ریخت ، گذاشتم سر شوخی هاش .

اما این بار شوخی نمی کرد ، رفت و بعد از 18 سال دقیقا دو روز قبل از عروسی دختر عموش بود که از معراج شهدا زنگ زدن و خبر دادن که جنازش پیدا شده . خوشبختانه وقتی به برادرم گفتم خوش حال شد اما بعد که گفتم شهید شده، زهرا خانم که شب عروسیش با اومدن پسرعموش یکی شده بود ناراحت شد و گفت: چرا باید عروسی من به خاطر چهارتا استخوان و یک پلاک عقب بیفته؟

چهار روز بعد از عروسی ساعت پنج صبح که اذان میگفتن یکی در خونه رو زد . دیدم دختر برادرم با چشم های پر از اشک پشت دره .

- سلام عمو *علیک سلام عموجون . چرا گریه می کنی؟

- علی ، علی ... *علی چی؟

- قبرش کجاست؟ *چه طور مگه؟

- می خوام برم معذرت خواهی .

* بیا تو درست حرف بزن بیبنم چی شده؟

- دیشب که خوابیده بودم چند بار از خواب پریدم اما هر بار که می خوابیدم همون خواب را می دیدم . توی یه باتلاق خیلی بزرگ افتاده بودم، هرچی فریاد می زدم کسی صدام را نمی شنید . بعد از نا امیدی از کمک دیگران، وقتی تا گردن توی باتلاق فرورفته بودم دیدم چهارتا استخوان و یک پلاک به دادم رسیدن و منو نجات دادن . ازشون پرسیدم کی هستید؟ گفتن : ما همون چهارتا استخوان و یک پلاکیم . بعد هم گفتن : الدنیا دار فانی... .

با این حرف از خواب پریدم . شما فکر می کنید علی منو می بخشد ؟؟؟

اشک هاش را پاک کردم و گفتم : آره دخترم می بخشه! حالا پاشو نمازت را بخوان تا شوهرت بیدار نشده با هم بریم خونتون که الانه نگرانت می شه . هردو به نماز ایستادیم . صدای الله اکبر زهرا من را به یاد صدای پسرم انداخت . سال ها بود که توی این خونه جز من و حاج خانم کس دیگری این جا نماز نخوانده بود .

وقتی جانمازم را گذاشتم روی طاقچه عکس علی بهم لبخند زد . صورت خواهرزادم را نگاه کردم ، خیلی آروم بود و از حالت قبلیش خبری نبود .